In de bloemetjes: Johan Stegen, FAVV keurder

Anderlecht, dinsdag 28 april. Het veeartsenlokaal in het slachthuis van Anderlecht is voor de gelegenheid omgebouwd tot receptieruimte. Veearts Johan Stegen viert er namelijk zijn afscheid, samen met collega’s én enkele oud-collega’s zoals Marc Stalpaert . Ook zijn echtgenote is van de partij. Geen gewoon collega, want Johan is reeds in 1979 hier beginnen werken. Een lange loopbaan dus, waarin hij zowat alle taken als keurder heeft weten uit te voeren. Momenteel deed hij uitsluitend nog Ante-Mortem keuring op dinsdagmorgen.

Op één van de tafels in de receptiezaal ligt een oud bord dat Johan heeft meegebracht, met het opschrift ‘Bij afwezigheid zich wenden tot den Veeartsendienst. Inspecteur C(esar) Stegen’. De grootvader van Johan was toen al aangesteld als inspecteur voor de gemeente Anderlecht. Johan is afkomstig van Anderlecht maar groeide op in Sint-Pieters-Leeuw. Hij studeerde af te Gent in 1974.

In 1979 zocht men dringend in Anderlecht een nieuwe keurder en kwam men al heel snel bij Johan terecht. In ’74 had hij reeds een dierenartsenpraktijk opgestart. Een nieuwe wereld ging toen open voor Johan, onder leiding van zijn toenmalige eerste Chef Willy Goemaren, dat was al in de privé-periode.

Hij was er ook bij wanneer het gemeentelijk slachthuis overging naar een privé-uitbating na de oprichting van onze vennootschap in de jaren ‘80. Hij was enorm fier dat het slachthuis stempel EG1 werd toegekend na de bouw van het nieuwe slachthuis. Het tekende de ‘drive’ waarmee de zaken opnieuw werden aangepakt. In ’86 beleefde hij de oprichting mee van het IVK, het Instituut voor Veterinaire Keuring. Maar Johan zag ook heel wat crisissen in zijn loopbaan: de varkenspest, de BSE-affaire, de dioxinecrisis,... én de immense brand in 1996 in het slachthuis. Johan was verbaasd én tegelijk fier dat na de brand alles zo snel werd heropgebouwd en de activiteiten verder konden gezet worden.

Hij herinnert zich ook dat na het uitbreken van de dioxinecrisis het FAVV werd opgericht. Een nieuwe cel onder de koepel van het Ministerie van Volksgezondheid, waar, om het hoofd te kunnen bieden aan deze nieuwe crisis, nauw samengewerkt diende te worden met andere overheidsdiensten.

Johan vertelde me dat hij er een lange loopbaan heeft opzitten, met veel afwisseling en steeds fijne collega’s. Hij maakt zich tegelijk ook wat druk omdat er misschien de jongste tijd steeds meer beslissingen van de keurders in twijel worden getrokken of aangevochten. Wij dienen in de eerste plaats het algemeen welzijn. Een houding die we alleen maar kunnen loven !

De komende jaren zal Johan wat meer rust kunnen genieten, en tijd maken voor hobby’s als wandelen, tuinieren en zijn privé-praktijk, want hij doet nog altijd zeer graag zijn beroep als dierenarts. Alhoewel, het is zeer de vraag of hij daarvoor echt zoveel tijd zal hebben, als vader van drie kinderen en opa van 2 kleinkinderen. Dan weet je maar al te gauw dat je als ‘gepensionneerde’ tijd tekort zult komen ! Het ga je goed, Johan, en dank voor die mooie jaren !