Hoe Geert van Istendael den 'Abattoir' omschrijft
Het herwerkt boek "Arm Brussel" van de hand van auteur Geert Van Istendael is intussen te koop in de boekhandel. Van Istendael omschrijft Brussel als stad van de hyperdiversiteit, waarin Brusselaars elke dag opnieuw proberen om op een beschaafde manier samen te leven. In zijn boek verwoordt Van Istendael ook het belang van Abattoir in dit Brussel. We geven dan ook graag een citaat uit zijn werk
"Van in de Birminghamstraat kijk je neer op de overkapping van het slachthuis van Anderlecht. Wie niet beter weet, zou kunnen denken dat dit een van de grote stations is van Brussel. Echter, waar zijn de sporen gebleven?
Je moest vroeg opstaan, het holst van de nacht, maar in Anderlecht stonden al honderden veeboeren, te kleine hoed, stok, laarzen besmeurd met modder en mest, in elkaars handen klappend, dikbilkalveren te verhandelen onder een glas-en-ijzerconstructie uit de negentiende eeuw, zo elegant dat ze leek te zweven. Borstzakken puilden uit van het geld. In de Heyvaertstraat of de Ropsy Chaudronstraat zag je mannen in groene overalls biefstukken van een halve kilo verorberen. Voorbij, voorbij. De veemarkt was niet meer rendabel. In minder dan tien jaar tijd daalde het aantal verkochte runderen van 45 000 naar 18 000. De regelneverij van Europa en acties van Gaia, een genootschap dat de rechten van onmondige dieren verdedigt, deden de rest. Op 30 december 2008 werd het laatste beest in Anderlecht verkocht.
Vergeten we loeiende runderen en kletsende handen. Een ander soort markt heeft deze hallen volgestort.
Het is niet dat je hier geen vlees meer kunt kopen. Voor je het terrein betreedt, zie je een rist winkels die een samenvatting vormen van Brussel vandaag. Behalve de alomtegenwoordige pita dürüm is er een Snack des Sables, een Persian B.B.Q, de poort wordt geflankeerd door een Friterie Royal Halal Kebab aan de ene kant en aan de andere kant een slagerij die zichzelf eveneens koninklijk noemt: Au Roi du Jambon. Dan African Food. La meilleure charcuterie d'Anderlecht stalt een foto uit van een weelderige West-Afrikaanse mevrouw die je kilo's vlees tegemoet duwt. Productos Iatino-americanos al por mayor y por menor, Specialitati Romàne i, kielbasa polski, carne tocatä proas pätä , Polskie wyroby wysokiejjakosci, Zak!ad M ifsny Poliwczak Myslowice en Groot & Kleinhandel Gros & Détail. Daarachter een rij kramen met kleren in grafkleuren.
Nog verder valt de wrange geur van zwarte en grijze olijven de neusgaten aan. Boven bleekgele pecorinokaas en roze tarama zweeft een yell Poerookiloeor!!! Mannen met witte mutsjes betasten bossen koriander en munt en donkere jongens wegen tientallen kilo's gespikkelde en witte bonen. Kronkelige paprika's. Platte perziken. Aardbeien. Aaaaalezzie Troewarolakèsss! Nog steeds koop je kaneel en cayenne en Portugese wijn en Pajotse groenten en eieren. En groenten die ik absoluut niet kan thuisbrengen worden betast en gekeurd door zwarte en bleke en niet zo bleke handen en verdwijnen in boodschappentassen. Een kramer slaat met vlakke hand op een geel-groengestreepte watermeloen, zo groot als drie rugbyballen. Ook de klant slaat toe. Holle klappen. Het monster is rijp. Rorororororo!!!
Pas als ik de markt achter me heb gelaten weet ik die kreet te decoderen als een aaneenschakeling van euro's. In Brussel tasten talen elkaar af, ze tasten elkaar aan en vermengen en vermenigvuldigen zich. In Brussel eten wij elkanders eten, snuiven wij elkanders geuren op, horen wij elkanders gezangen en beginnen we elkanders wellust op te wekken. Brussel, de mengstad, die vernield wordt door witte heren in donkere pakken en vernieuwd door het kroost van donkere vrouwen in wit-satijnen gewaden. Op de markten van Brussel zie je, hoor je, snuif je de volksverhuizingen van deze onberekenbare eeuw. Keuze uit huidkleuren, keuze uit talen, keuze uit markten, het zijn er elke week meer dan zestig."
Het boek is te koop in alle boekhandels. Foto's in dit boek zijn van de hand van fotograaf Filip Van Zandycke. Op de website van de vzw Hoedgekruid kan je de foto's bekijken. Opvallend is de benaming RABATtoir, met als onderschrift 'Vestiging voor voeding en andere levensnoodzakelijke kwesties'. De foto hierboven komt van de hand van fotograaf Lieven Soete. Hij toont de Heyvaertstraat met op de achtergrond de overdekte markt van Abattoir.
Meer dan ooit wil dit boek laten zien: Brusselaar, waar je ook vandaan komt, dit is jouw stad, met haar verleden, haar ontstellende gebreken, haar kleine deugden, haar schaarse boeken en haar ontelbare verhalen.